PPK dla pracowników niepełnosprawnych. 5 faktów dla pracodawcy

Zadaniem Pracowniczych Planów Kapitałowych jest zachęcenie Polaków do długoterminowego i systematycznego oszczędzania na własną emeryturę. Ma to wyeliminować obecnie niekorzystny stosunek wysokości emerytury do zarobków. Jest to ważny cel programu, gdyż duża część społeczeństwa nie oszczędza na przyszłość, natomiast emeryturę traktuje jako jedyne źródło dochodu po skończeniu pracy zawodowej. Co istotne, gromadzone pieniądze w PPK nie pochodzą wyłącznie od pracownika, ale również ze strony pracodawcy i skarbu państwa.

Wielu młodych Polaków przyznaje się, że nie odkłada pieniędzy na starość. Powodem jakim podają jest brak wiary w otrzymywanie emerytury w późniejszym wieku czy brak wystarczających środków, by temu sprostać. Patrząc na to wydaje się, iż wprowadzenie dodatkowej i względnie prostej formy długoterminowego oszczędzania jest bardzo potrzebne. Ma to zapewnić bezpieczeństwo finansowe w przyszłości.

W artykule opisujemy, jak działa program Pracownicze Plany Kapitałowe oraz jakie są jego zasady.

Co to jest PPK?

Pracownicze Plany Kapitałowe, czyli program dodatkowego i dobrowolnego oszczędzania na emeryturę jest przeznaczony dla tych, którzy są zatrudnieni i odprowadzają składki do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przewiduje się, że skorzysta z niego około 11,5 mln osób.

PPK jest dobrowolny, co oznacza, że biorąca w nim udział osoba ma możliwość zrezygnowania z oszczędzania w każdej chwili. Na jego plus przemawia, że posiada niski limit kosztów i jest łatwy w obsłudze.

Program PPK skierowany jest do osób pracujących zawodowo i podlegających składkom emerytalnym i rentowym. Oznacza to, że przystąpić do programu będą mogli zarówno ci, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, jak i na umowie zlecenie.

Czy pracownik niepełnosprawny z przyznaną rentą może przystąpić do PPK?

Jak podaje Polski Fundusz Rozwoju zgodnie z ustawą o PPK dotyczy ona wszystkich tych, którzy spełniają definicję osoby zatrudnionej art. 2 ust. 1 pkt 18. Definicja określa kim jest osoba zatrudniona.

• pracownicy, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2018 r. poz. 917, z późn. zm), z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w art. 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1374), oraz młodocianych w rozumieniu art. 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
• osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 303 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
• członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych, o których mowa w art. 138 i art. 180 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2018 r. poz. 1285)
• osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia
• członkowie rad nadzorczych wynagradzani z tytułu pełnienia tych funkcji
• osoby wskazane w lit. a-d przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego – podlegający obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.).

Za uczestnictwo w PPK przez pracownika odpowiedzialny jest jego pracodawca, co ułatwi przystąpienie do programu. W ramach uczestnictwa w PPK przewidziano dwa rodzaje umów:

• Umowa o zarządzanie PPK, w tym przypadku stronami będą: podmiot zatrudniający i instytucja finansowa.
• Umowa o prowadzenie PPK, w tym przypadku stronami będą: osoba zatrudniona i instytucja finansowa.

Instytucją finansową są: fundusz inwestycyjny zarządzany przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych, fundusz emerytalny zarządzany przez Powszechne Towarzystwo Emerytalne – (PTE) lub przez Pracownicze Towarzystwo Emerytalne lub Zakład Ubezpieczeń.

Jaka jest wysokość składki PPK?

Wpłaty na rachunek PPK będą dokonywane przez pracodawcę i uczestnika programu oraz ze strony państwa.

Wysokość podstawowej składki PPK wyniesie 2% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe ze strony uczestnika, natomiast ze strony pracodawcy 1,5% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Istnieje możliwość obniżenia wysokości podstawowej składki do PPK dla osób najmniej zarabiających. Pracownik, którego miesięczne wynagrodzenie uzyskiwane z różnych źródeł będzie niższe lub równe 120% minimalnego wynagrodzenia w danym roku, będzie mógł dokonywać wpłaty w wysokości niższej niż 2%, jednak nie mniej niż 0,5%. Dodatkowa składka do PPK będzie mogła zostać zadeklarowana przez pracodawcę w umowie o zarządzanie PPK w wysokości do 2,5%. Oznacza to, że pracodawca będzie dodawał każdemu pracownikowi co najmniej 1,5%, jednak nie więcej niż 4% składki podstawowej i dodatkowej. Pracownik również może zadeklarować w umowie wpłatę dodatkową w wysokości do 2%, co łącznie wynosi 4% składki podstawowej i dodatkowej. W rezultacie maksymalna łączna wysokość składki odkładanej na konto PPK uczestnika w miesiącu wyniesie od 3,5 do 8% jego wynagrodzenia.

Ze strony państwa uczestnik PPK otrzyma jednorazową wpłatę powitalną w wysokości 250 zł i dodatkowo każdego roku wpłatę w wysokości 240 zł.

Kiedy można wypłacić pieniądze z PPK?

Zasady działania PPK oraz wypłacania środków przez uczestnika reguluje ustawa o PPK. Zgromadzone środki w Pracowniczym Planie Kapitałowym zostaną wypłacone uczestnikowi po osiągnięciu 60 roku życia. Obowiązuje ten sam wiek zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn.

Jest to program dobrowolny, dlatego uczestnik w każdym momencie będzie mógł zrezygnować z oszczędzania i zlecić wypłatę zgromadzonych dotąd pieniędzy z rachunku PPK. Otrzymana wówczas kwota zostanie pomniejszona o podatek od zysków kapitałowych i tylko 30% wpłat ze strony pracodawcy trafi na konto emerytalne pracownika w ZUS.

Istnieją jednak sytuacje, w których nie trzeba rezygnować z uczestnictwa w PPK, a jednak móc wypłacić zgromadzone środki i przeznaczyć na cele prywatne. Przed ukończeniem 45 roku życia uczestnik może skorzystać z oszczędzonych środków i użyć je jako wkład własny do kredytu mieszkaniowego lub budowę domu. Pieniądze te należy zwrócić na konto PPK, jednak czas na to wynosi aż 15 lat, a raty nie podlegają oprocentowaniu. Dodatkowo w przypadku ciężkiej choroby uczestnika lub jego członka rodziny możliwa jest bezzwrotna wypłata do 25% zgromadzonych środków.

Co dla pracodawcy oznaczą Pracownicze Plany Kapitałowe?

Udział pracodawców w programie Pracownicze Plany Kapitałowe jest obowiązkowy. Pracownicy natomiast mają wybór pozostania w PPK i gromadzenia oszczędności na przyszłość lub rezygnacji z takiej opcji. Ponadto mają również prawo ponownego zapisu.

Pracownicy do programu PPK są zapisywani automatycznie. Jeżeli pracownik spełnia ustawowe wymagania i chciałby, by program objął także jego, to powinien mieć taką możliwość. Dotyczy to także osób niepełnosprawnych zatrudnionych w danej firmie.

Aby zrezygnować z programu pracownicy muszą złożyć odpowiedni wniosek u pracodawcy, czyli dokument poświadczający rezygnację z udziału w programie PPK. Taka procedura będzie powtarzać się co 4 lata i jeśli pracownik zmieni zdanie może rozpocząć oszczędzanie i gromadzenie środków na rachunku PPK.

Jak już wspomnieliśmy, program nakłada obowiązek pracodawcy przystąpienia do PPK i w związku z tym zawarcia umowy z instytucją finansową o zarządzanie PPK nawet wtedy, gdy zatrudnia tylko jednego pracownika. Co istotne, Taka umowa będzie mogła zostać zawarta elektronicznie. Będzie ona wpisywana do ewidencji PPK, prowadzonej przez Polski Fundusz Rozwoju.
Po wyborze firmy, która będzie zarządzać PPK pracodawca do programu automatycznie zapisuje wszystkich pracowników w wieku od 18 do 55 lat, oczywiście tylko wtedy jeśli wcześniej nie złożyli wniosku o rezygnacji. Osoby w wieku od 55 do 70 lat nie są zapisywane automatycznie i same powinny złożyć wniosek do pracodawcy o dołączenie do PPK.