Analizujemy, czy osoby chore psychicznie są bardziej kreatywne od ludzi zdrowych
Czy istnieje związek między szaleństwem a geniuszem? To pytanie intryguje badaczy od stuleci. W kulturze popularnej często słyszy się, że wielcy artyści, pisarze czy naukowcy mieli „iskrę szaleństwa”. Vincent van Gogh, Virginia Woolf, Ernest Hemingway – wszyscy oni zmagali się z poważnymi zaburzeniami psychicznymi, a jednocześnie stworzyli dzieła, które na zawsze zapisały się w historii. Ale czy to oznacza, że choroba psychiczna sprzyja kreatywności? Czy może jest wręcz przeciwnie – to kreatywność przyciąga osoby zmagające się z problemami psychicznymi?
Naukowcy od lat próbują znaleźć odpowiedź na te pytania. Badania rzeczywiście pokazują, że wśród osób twórczych częściej diagnozuje się depresję, schizofrenię czy chorobę afektywną dwubiegunową. Ale nie oznacza to, że jedno wynika z drugiego. Może za tym wszystkim kryje się coś więcej – pewne cechy osobowości, specyficzne działanie mózgu albo wyjątkowa wrażliwość na otaczający świat?
W tym artykule przyjrzę się wynikom badań, zastanawiając, czy osoby chore psychicznie są bardziej kreatywne od innych rzeczywiście, czy może to tylko mit, który od wieków krąży wśród artystów i filozofów.
Co mówią badania na temat związku zaburzeń psychicznych i kreatywności?
Chcąc dowiedzieć się, czy istnieje bezpośredni związek między kreatywnością a zaburzeniami psychicznymi prześledziłam dostępną literaturę. Niektóre badania pokazują, że osoby twórcze częściej zmagają się z depresją, lękami czy chorobą afektywną dwubiegunową. Na przykład badania w Szwecji wykazały, że pisarze są prawie dwa razy bardziej narażeni na zaburzenia psychiczne niż reszta populacji. Podobne analizy potwierdzają, że osoby z zaburzeniem maniakalno-depresyjnym mogą mieć tendencję do bardziej nieszablonowego myślenia i większej ekspresji twórczej.
Ale czy możesz z tego wysnuć wniosek, że żeby być kreatywnym, musisz cierpieć na chorobę psychiczną? Niekoniecznie. Badania sugerują, że kreatywność i pewne zaburzenia mogą mieć wspólne podłoże, ale jedno nie musi wynikać z drugiego.
Co dokładnie mówią badania?
- Choroba afektywna dwubiegunowa – jeśli masz epizody podwyższonej energii, gonitwę myśli i wzmożoną aktywność, to mogą one napędzać twoją kreatywność. Nic dziwnego, że wśród artystów, poetów i pisarzy jest wiele osób z tym zaburzeniem.
- Schizofrenia i schizotypia – jeśli myślisz w nietypowy sposób, łączysz odległe skojarzenia i masz własną wizję świata, możesz mieć cechy schizotypowe. Pełnoobjawowa schizofrenia jednak często ogranicza zdolność do twórczego działania.
- Depresja – kiedy czujesz się przygnębiony, twoja kreatywność może działać na wyższych obrotach. Smutek skłania do refleksji, analizy i głębszego przemyślenia problemów.
- Oburęczność i kreatywność – naukowcy odkryli, że osoby oburęczne częściej mają cechy schizotypowe, co może oznaczać lepsze połączenie między półkulami mózgu i większą łatwość w myśleniu kreatywnym.
- Nastrój a kreatywność – zarówno dobry, jak i zły nastrój mogą cię pobudzać do działania, ale w różny sposób. Negatywne emocje zmuszają do refleksji, a pozytywne pozwalają myśleć bardziej spontanicznie i swobodnie.
Nie znajdziesz jednej prostej odpowiedzi na to, czy choroba psychiczna daje przewagę w kreatywności. Możliwe, że zarówno zdolności twórcze, jak i pewne zaburzenia mają wspólne mechanizmy w mózgu, ale to nie znaczy, że jedno bez drugiego nie może istnieć.
Jaki związek jest między nastrojem a kreatywnością?
Twój nastrój może mieć ogromny wpływ na kreatywność, ale nie ma jednej uniwersalnej zasady, która by to określała. Niektóre badania sugerują, że pozytywne emocje sprzyjają twórczości, bo zwiększają swobodę myślenia i pozwalają ci łączyć nietypowe skojarzenia. Inne pokazują, że to negatywne nastroje – smutek, lęk czy melancholia – sprawiają, że jesteś bardziej refleksyjny i wnikliwy, co może przekładać się na głębszą i bardziej przemyślaną twórczość.
Na przykład jedno z badań wykazało, że ludzie w złym nastroju mają tendencję do dokładniejszego analizowania rzeczywistości i szukania nowych rozwiązań, bo ich mózg odbiera sygnał, że „coś jest nie tak” i trzeba znaleźć wyjście z sytuacji.
Jak to wygląda w praktyce?
- Pozytywny nastrój – sprzyja otwartości, eksperymentowaniu i szybkiemu łączeniu pomysłów. W takim stanie możesz wymyślać bardziej spontaniczne i odważne koncepcje.
- Negatywny nastrój – zmusza do głębszej analizy, co może pomóc w tworzeniu bardziej przemyślanych i emocjonalnie bogatych dzieł.
- Stan równowagi – niektórzy badacze uważają, że kluczowa jest umiejętność przełączania się między różnymi stanami emocjonalnymi. To właśnie balans między euforią a refleksją pozwala osiągnąć najlepsze efekty twórcze.
- Związek między depresją a kreatywnością – choć wiele osób twierdzi, że depresja napędza twórczość, w rzeczywistości głębokie epizody depresyjne często ją blokują. To moment wychodzenia z depresji może być najbardziej twórczy.
- Gniew i frustracja – jeśli odczuwasz silne emocje, mogą one działać jak katalizator kreatywności. Czasem potrzeba buntu, by stworzyć coś przełomowego.
Nie ma jednego idealnego nastroju dla kreatywności – kluczowe jest to, jak go wykorzystujesz. Nawet jeśli czujesz się przygnębiony, możesz przekuć to w twórczą energię. A jeśli masz dobry humor? To świetny moment, by pozwolić sobie na swobodę i eksperymentowanie.
Jak zaburzenie afektywne dwubiegunowe wpływa na kreatywność?
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe od dawna jest kojarzone z twórczością, a badania potwierdzają, że może mieć istotny wpływ na kreatywność. Osoby z tym schorzeniem doświadczają zarówno epizodów manii, w których odczuwają ogromny przypływ energii, jak i okresów depresji, które mogą blokować ich zdolność do działania.
Na przykład badania Nancy Andreasen z lat 70. wykazały, że aż 80% badanych osób kreatywnych doświadczyło co najmniej jednego poważnego epizodu zaburzeń nastroju. Kolejne badania potwierdziły, że u pisarzy, poetów i artystów częściej diagnozuje się zaburzenie afektywne dwubiegunowe niż w reszcie populacji. Psycholożka Kay Redfield Jamison w książce Touched with Fire przeanalizowała przypadki znanych twórców, takich jak Ernest Hemingway czy Virginia Woolf, i zauważyła, że epizody maniakalne często towarzyszyły ich najbardziej płodnym okresom twórczym.
Jak konkretnie objawy zaburzenia dwubiegunowego mogą wpływać na kreatywność?
- Mania i hipomania – w tych epizodach pojawia się wzmożona energia, szybkość myślenia i zwiększona pewność siebie, co może prowadzić do intensywnej twórczości.
- Gonitwa myśli – osoby w stanie manii często doświadczają szybkiego przepływu pomysłów, co sprzyja nieszablonowemu myśleniu i nowatorskim rozwiązaniom.
- Depresja a twórczość – głębokie epizody depresyjne mogą całkowicie blokować kreatywność, ale moment wychodzenia z depresji często pobudza do działania.
- Balans między emocjami – według badań Shapiro i Weisberga to nie sama depresja, ale faza powrotu do równowagi po niej, jest najbardziej twórczym okresem.
To, czy zaburzenie afektywne dwubiegunowe pomoże ci w twórczości, zależy od sposobu, w jaki nim zarządzasz. Epizody hipomanii mogą być twórczo pobudzające, ale niekontrolowana mania prowadzi do chaosu. Kluczowe jest znalezienie równowagi – wykorzystanie okresów kreatywnego pobudzenia, jednocześnie dbając o zdrowie psychiczne i unikając wyniszczających skutków choroby.
Czy schizofrenia wpływa na kreatywność?
Schizofrenia może mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na kreatywność – wszystko zależy od tego, jak nasilone są objawy i w jakiej fazie choroby się znajdujesz. Badania wykazały, że osoby z cechami schizotypowymi (łagodniejszą wersją schizofrenii) często mają większą zdolność do myślenia rozbieżnego, co pozwala im na tworzenie oryginalnych pomysłów. Na przykład jedno z badań wykazało, że osoby ze schizotypią mają zwiększoną aktywność prawej kory przedczołowej, co może ułatwiać kreatywne skojarzenia. Inne badania wskazują, że schizofrenicy są nadreprezentowani w zawodach artystycznych, ale tylko w określonych przypadkach – u osób, które nie doświadczają silnych objawów psychotycznych. To oznacza, że pewne cechy tej choroby mogą sprzyjać Twojej kreatywności, ale pełnoobjawowa schizofrenia często ją wyhamuje.
Co pokazują badania nad związkiem schizofrenii z kreatywnością?
- Schizotypia a twórcze myślenie – osoby ze schizotypowym zaburzeniem osobowości mają większą zdolność do myślenia rozbieżnego niż osoby zdrowe lub chorujące na pełnoobjawową schizofrenię.
- Zwiększona aktywność prawej kory przedczołowej – to jeden z czynników, który może sprzyjać kreatywnemu myśleniu u osób ze schizotypią.
- Oburęczność a kreatywność – osoby z cechami schizotypowymi częściej są oburęczne, co sugeruje, że mają lepsze połączenia między półkulami mózgu i mogą łatwiej łączyć nietypowe skojarzenia.
- Sztuka a schizofrenia – badania wykazały, że wśród osób z diagnozą schizofrenii występuje nadreprezentacja w zawodach artystycznych, ale nie u wszystkich chorych.
- Twórczość w fazach remisji – osoby chore często są najbardziej kreatywne w okresach stabilizacji, kiedy objawy nie są nasilone.
To, jak schizofrenia wpływa na twoją kreatywność, zależy od wielu czynników. Jeśli masz cechy schizotypowe, możesz mieć naturalną skłonność do twórczego myślenia. Jednak jeśli choroba postępuje i objawy stają się silniejsze, Twoja kreatywność może zostać wtedy przyćmiona przez problemy z koncentracją, logicznym myśleniem czy funkcjonowaniem na co dzień.
Dlaczego mówi się o korelacji a nie związku przyczynowo-skutkowym między kreatywnością a chorobami psychicznymi?
Mimo licznych badań nad związkiem między kreatywnością a chorobami psychicznymi, naukowcy podkreślają, że jest to korelacja, a nie związek przyczynowo-skutkowy. Oznacza to, że choć osoby kreatywne częściej niż przeciętna populacja mają diagnozy psychiatryczne, nie oznacza to, że jedna cecha bezpośrednio powoduje drugą.
Na przykład w badaniach przeprowadzonych przez Simona Kyagę i jego zespół na grupie 300 tysięcy osób dostrzeżesz, że osoby z chorobą afektywną dwubiegunową częściej wybierają zawody kreatywne, podobnie jak ich zdrowe rodzeństwo. Sugeruje to, że pewne cechy psychiczne i neurologiczne mogą sprzyjać zarówno kreatywności, jak i większej podatności na choroby psychiczne, ale jedno nie powoduje drugiego. Podobnie badania nad schizotypią wskazują, że osoby z cechami schizotypowymi mogą być bardziej kreatywne, ale pełnoobjawowa schizofrenia już nie sprzyja twórczości.
Dlaczego nie można mówić o prostym związku przyczynowo-skutkowym?
- Wspólne predyspozycje – badania sugerują, że pewne cechy neurologiczne, np. hiperłączność neuronalna czy oburęczność, mogą sprzyjać zarówno kreatywności, jak i zaburzeniom psychicznym.
- Zmienna pośrednicząca – temperament może wpływać zarówno na twórczość, jak i na większą podatność na zaburzenia nastroju, co sugeruje badanie nad kreatywnością i dobrostanem ekonomicznym kompozytorów.
- Brak jednoznacznych dowodów – choć istnieją badania wskazujące na częstsze występowanie zaburzeń psychicznych wśród artystów, nie wykazano, że to właśnie choroba psychiczna powoduje kreatywność.
- Wpływ środowiska – badanie Sally Anne Gross i George’a Musgrave’a sugeruje, że wysoki poziom lęku i depresji wśród muzyków może wynikać z trudnych warunków pracy, a nie samej kreatywności.
- Zaburzenia mogą ograniczać kreatywność – w ostrych epizodach schizofrenii lub depresji zdolność do twórczego działania często spada, co pokazują badania nad wpływem stresu psychologicznego na spontaniczną kreatywność.
Stąd możesz wysnuć wniosek, że choć kreatywność i choroby psychiczne często występują razem, nie można powiedzieć, że jedno jest bezpośrednią przyczyną drugiego. Możliwe, że to pewne wspólne cechy mózgu i osobowości sprawiają, że osoby twórcze są bardziej podatne na zaburzenia psychiczne, ale równie dobrze może być odwrotnie – trudności emocjonalne mogą skłaniać do wyrażania siebie poprzez sztukę.
Świat i jego różnorodność zadziwia! Przeczytaj artykuły, które mogą Cię zaskoczyć, m.in.:
Inne wpisy w witrynie My Wspieramy to kolejna porcja informacji. Zobacz!
Jak kreatywność wpływa na dobre samopoczucie?
Kreatywność może być nie tylko narzędziem do wyrażania siebie, ale także sposobem na poprawę samopoczucia i radzenie sobie z trudnymi emocjami. W kulturze indyjskiej popularne jest przekonanie, że „głęboki ból wzmacnia kreatywność, a twórcze działania pomagają w gojeniu ran”. Ta teoria znajduje potwierdzenie w badaniach – sztuka, muzyka czy pisanie są często wykorzystywane jako forma terapii dla osób zmagających się z depresją, lękiem czy traumą.
Być może i u ciebie twórczość działa jak wentyl bezpieczeństwa, pozwalając uporządkować myśli i dając poczucie kontroli nad własnymi emocjami. Badania wskazują, że ludzie, którzy angażują się w kreatywne zajęcia, częściej doświadczają pozytywnych stanów psychicznych i większego poczucia sensu w życiu.
Jak dokładnie kreatywność wpływa na samopoczucie?
- Zmniejsza stres – według Roberta Epsteina skupienie się na procesie twórczym pomaga odciągnąć myśli od problemów i zmniejsza poziom stresu.
- Daje poczucie sensu – tworzenie czegoś nowego może sprawić, że czujesz się bardziej spełniony i masz wrażenie, że twoje działania mają wartość.
- Pomaga w radzeniu sobie z traumą – dla wielu osób sztuka jest sposobem na przetworzenie trudnych doświadczeń i przepracowanie emocji.
- Poprawia nastrój – badania pokazują, że angażowanie się w kreatywne działania aktywuje te same obszary mózgu, które są związane z poczuciem satysfakcji i nagrody.
- Ułatwia samoakceptację – wyrażanie siebie poprzez twórczość pozwala lepiej zrozumieć własne emocje i zyskać większą pewność siebie.
Nie musisz być wielkim artystą, żeby czerpać korzyści z kreatywności. Malowanie, pisanie, gotowanie czy nawet tworzenie muzycznych playlist – każdy twórczy akt może pozytywnie wpłynąć na twoje samopoczucie. Kluczowe jest to, żebyś pozwolił sobie na swobodę w tworzeniu i czerpał z tego przyjemność, a nie traktował jako kolejne zadanie do wykonania.
Znani twórcy odpowiedzią na pytanie, czy osoby chore psychicznie są bardziej kreatywne
Kończąc tę analizę chcę ci pokazać, że wielu wybitnych artystów, pisarzy i muzyków zmagało się z chorobami psychicznymi, a mimo to (lub właśnie dzięki temu) stworzyło dzieła, które na zawsze zapisały się w historii. Choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia czy depresja towarzyszyły twórcom, którzy potrafili przekuć swoje emocje w sztukę. Badania Kay Redfield Jamison pokazują, że osoby z zaburzeniami nastroju są nadreprezentowane w zawodach artystycznych – przykłady wielkich twórców tylko to potwierdzają. Nie oznacza to jednak, że choroba psychiczna jest warunkiem kreatywności – wielu artystów zmagało się z nią, ale ich talent wynikał z ciężkiej pracy i pasji, a nie z samej diagnozy.
Znani twórcy, u których podejrzewano lub zdiagnozowano choroby psychiczne:
- Vincent van Gogh – prawdopodobnie cierpiał na chorobę afektywną dwubiegunową, schizofrenię lub epilepsję skroniową, jego twórczość pełna była emocjonalnej intensywności.
- Virginia Woolf – zmagała się z chorobą afektywną dwubiegunową, co wpłynęło na jej literacki styl i tematykę jej powieści.
- Ernest Hemingway – cierpiał na depresję i zaburzenie afektywne dwubiegunowe, co ostatecznie doprowadziło go do samobójstwa.
- Robert Schumann – kompozytor, który doświadczał epizodów maniakalnych i depresyjnych, a swoje emocje przelewał na muzykę.
- Kanye West – otwarcie mówi o swojej diagnozie choroby afektywnej dwubiegunowej i jej wpływie na twórczość muzyczną.
- Stephen Fry – brytyjski aktor i pisarz, który od lat dzieli się swoimi doświadczeniami z chorobą afektywną dwubiegunową.
Na koniec chcę ci powiedzieć, że Twoja choroba psychiczna nie musi być przeszkodą w twórczości, choć może sprawiać, że proces artystyczny stanie się czasami dla Ciebie wyzwaniem. Kluczowe jest byś znalazł balans między własnym zdrowiem psychicznym a ekspresją twórczą, tak aby sztuka nie była jedynie ucieczką, ale świadomym sposobem na wyrażenie siebie.
Źródła
Na potrzeby tego artykułu dokonałam analizy literatury naukowej i fachowej. Retrospekcja pomogła mi przekazać czytelnikowi rzetelną wiedzę oraz aktualny stan badań związkiem schorzeń psychicznych z kreatywnością. Oparłam się między innymi na pozycjach:
- Choroby psychiczne, samobójstwa i kreatywność: 40-letnie prospektywne badanie całej populacji, Journal of Psychiatric Research
- Kaufman, James C., Kreatywność i choroba psychiczna, Cambridge U House
- https://www.theguardian.com/science/2015/jun/08/new-study-claims-to-find-genetic-link-between-creativity-and-mental-illness
- https://www.cbsnews.com/pictures/famous-people-celebrities-bipolar/
- https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC3115302/
Czy osoby chore psychicznie są kreatywniejsze od zdrowych?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ale badania sugerują, że niektóre osoby z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak choroba afektywna dwubiegunowa czy schizofrenia, mogą wykazywać zwiększoną kreatywność. Może to wynikać z nietypowego sposobu myślenia, większej wrażliwości emocjonalnej lub zdolności do dostrzegania nietypowych powiązań. Jednak choroby psychiczne często wiążą się także z trudnościami, które mogą utrudniać wykorzystanie kreatywności w praktyce.
Czy chory psychicznie może zostać twórcą?
Tak, osoba chora psychicznie może zostać twórcą, a historia pokazuje, że wielu artystów, pisarzy i wynalazców zmagało się z zaburzeniami psychicznymi. Kreatywność często idzie w parze z intensywnymi emocjami i nieszablonowym myśleniem, co może sprzyjać twórczości. Ważne jest jednak, aby osoba miała odpowiednie wsparcie i narzędzia do radzenia sobie z trudnościami, które mogą utrudniać realizację jej potencjału.
Czy chory psychicznie może zostać artystą?
Tak, osoba chora psychicznie może zostać artystą, a wielu znanych twórców, takich jak Vincent van Gogh czy Sylvia Plath, zmagało się z zaburzeniami psychicznymi. Sztuka bywa formą ekspresji i terapii, pozwalając na wyrażenie emocji i doświadczeń w unikalny sposób. Ważne jest jednak odpowiednie wsparcie i dbanie o zdrowie, aby móc w pełni rozwijać swój talent.
Czy praca twórcza jest dla chorych psychicznie?
Tak, praca twórcza może być odpowiednia dla osób chorych psychicznie, ponieważ daje możliwość wyrażania emocji, redukowania stresu i budowania poczucia własnej wartości. Wiele osób zmagających się z zaburzeniami psychicznymi znajduje w sztuce, pisaniu czy muzyce sposób na uporządkowanie swoich myśli i przeżyć. Jednak ważne jest, aby praca twórcza była dostosowana do możliwości danej osoby i nie prowadziła do nadmiernego obciążenia psychicznego.